Nie skłamię, jeśli napiszę, że 4 bite dni byliśmy na nogach od 8 do 23, z jednodniową przerwą na Blogotok. Zataczając coraz szersze kręgi – z trudem wybraliśmy kilka miejsc, które stały się naszymi faworytami. Muszę cię uprzedzić, że jako „okolicę” przyjęliśmy granicę ok. 20-25 km. Nie po to się jedzie do Kielc, aby wylądować po drugiej stronie świętokrzyskiego. 😉

W zestawieniu brakuje Muzeum Wsi Kieleckiej, która doczekała się już osobnego wpisu, a szkoda się powtarzać, więc po prostu kliknij odnośnik. Jest to magiczny skansen, w którym zakochałam się bezgranicznie i idealny na spacer zarówno latem, jak i zimą. O innych ciekawych miejscach do spacerowania w centrum Kielc – możesz też poczytać tutaj.

Kielce i Okolice Atrakcje

Jaskinie na Kadzielni

al. Legionów, Kielce
www.kadzielniakielce.pl

Zacznijmy od czegoś dla fanów speleologii, czyli – zwiedzania jaskiń. W samym sercu rezerwatu Kadzielnia – znajduje się aż 26 jaskiń. Trzy z nich (Prochownia, Szczelina i Jaskinia Odkrywców) zostały połączone w jedną grotę, której obecna długość wynosi 392 m, z czego do zwiedzania dostępne jest 140 m, przy deniwelacji 10 m.  Aby się tu dostać, należy odpowiednio wcześniej zarezerwować termin, ale za to w cenie dostajemy dawkę potężnej wiedzy od mega sympatycznej przewodniczki z pasją.

Po jaskini poruszamy się w kaskach. Jest ciemno, wilgotno, ciasno i w miarę naturalnie. Oczywiście – podziemna trasa została w jakiś sposób uregulowana, ale kilka razy zderzyliśmy się na czołowe z „sufitem”. Jeśli masz lęk ciemności i jakieś inne przykre fobie – nie wchodź tu lepiej. Zimą przebywają tu nietoperze, a ponieważ budzą się dopiero na wiosnę – warto dowiadywać się u źródła, w jakich miesiącach odbywa się zwiedzanie.

Naturalne, toporne głazy, szczeliny i stalaktyty potrafią zrobić wrażenie. Nie jest to wymuskane miejsce, gdzie niczego nie można dotknąć, a aparat lampą błyskową wypala dziurę w ścianie. Nawet jeśli planowałeś odwiedzić Jaskinię Raj – warto odwiedzić Kadzielnię. Są kompletnie różne, ale są także kolejnym sukcesem matki natury.

A skoro już wspomniałam o drugim naturalnym cudzie:

Jaskinia Raj

ul. Dobrzączka, Chęciny
www.jaskiniaraj.pl

Ponoć najpiękniejsza w Polsce jaskinia. Przez wiele lat była niedostępna, ze względu na wdzierającą się erozję w jej niezwykły ekosystem. Teraz ponownie można ją odwiedzić w sezonie wiosenno-letnim.

Raj jest sercem, a może raczej – diamentem województwa świętokrzyskiego. Zachwyca już od wejścia. Każda ściana, strop, klif, szczelina – wypełniona jest dziesiątkami, setkami albo tysiącami stalaktytów, stalagmitów czy stalagnatów. Dobra – tak naprawdę, to podobno wszystkie ktoś kiedyś policzył, ale musisz mi wybaczyć, że nie pamiętam nawet przybliżonych liczb.

Jaskinia zasługuje na swoją nazwę – jest naprawdę ładna, a oświetlenie dodatkowo podkreśla jej atuty. Podobno nazwano ją Rajem dla odróżnienia od położonej 10 km dalej – „zwykłej” Jaskini Piekło.

Raj zajmuje przestrzeń 240 m, z czego dla turystów dostępna jest trasa o długości 180 m, z 5 widowiskowymi komorami. W pierwszej z komór obejrzeć można szczątki prehistorycznych zwierząt (takich jak mamut, nosorożec włochaty i niedźwiedź jaskiniowy) i krzemienne narzędzia pracy człowieka neandertalskiego (naszego pra-pra-pra przodka, który urzędował tu jakieś 50 tysięcy lat temu, jeszcze zanim zwiedzanie Jaskini Raj stało się modne).

Warto zabrać tu troszkę starsze dzieci, choć trzeba je uczulić, aby ręce miały cały czas przy sobie i zabrały kurtki, bo temperatura jest w granicach 8-10 stopni. Przez okres zwiedzania można naprawdę wymarznąć, nawet jak na dworze panują upały.

Energetyczne Centrum Nauki

ul. Olszewskiego 6, Kielce
www.ecn.kielce.pl

Załóżmy, że jednak najlepiej czujesz się, mając większe przestrzenie dookoła siebie. W takim razie naturalnym odruchem powinna być wycieczka do Energetycznego Centrum Nauki. To miejsce skierowane do dzieci w wieku okołogimnazjalnym (albo późnej podstawówki, jak kto woli) i dorosłych – które podobnie jak warszawskie Centrum Nauki Kopernik – uczy poprzez zabawę i interakcję.

Obiekt skupia się na źródłach energii. Zwiedzając wystawę, możemy nauczyć się – skąd pochodzi ropa naftowa, jak pozyskuje się energię z wiatru, słońca czy nawet trzęsienia ziemi. Wszystko pokazane jest na atrakcyjnych planszach, by następnie naturalnie przejść do eksperymentowania.

Każdy eksponat jest w jakiś sposób interaktywny. Jest wielki kołowrotek (podobny, jakie mają chomiki w klatkach), są ogromne dmuchawy (którymi mamy wystrzelić piłkę do celu), są pulpity (przy których mamy podpiąć odpowiednio kable) oraz cała gama innych atrakcji. W sumie – 28 interaktywnych stanowisk. Grupy wchodzą o pełnych godzinach – dlatego lepiej wcześniej zapisać się na listę. Nam udało się wejść z grupą dla seniorów i zdążyliśmy zobaczyć totalnie wszystko. 🙂 Przy młodszych grupach, musisz się liczyć z kolejkami do najciekawszych stanowisk. W zasadzie jest to obowiązkowy punkt dla każdego, kto pojawi się w Kielcach. Po zwiedzaniu wnętrz – warto skręcić do Energetycznego Ogrodu Doświadczeń, gdzie dalej można eksperymentować z trampoliną, zjeżdżalnią, równoważnią, czy karuzelą.

Zamek w Chęcinach

ul. Jędrzejowska b.n.; Chęciny
www.zamek.checiny.pl

Wjeżdżamy z Kielc, ale nie za daleko, bo do wspomnianych już Chęcin. Na górze zamkowej górują ruiny XIII wiecznego zamku, zbudowanego na zlecenie Wacława II. Po rozbiorach stare zamczysko służyło głównie jako źródło budulca dla okolicznych chłopów. Na szczęście to już przeszłość. Dziś, ponoć przy ładnej pogodzie widać stąd grzbiety Tatr (zamek położony jest na 350 metrowej Górze Zamkowej), a w weekendy, nocą straszy tu „prawdziwa” Biała Dama, a czasem zobaczyć można rycerza cwałującego na wierzchowcu! Białą Damą jest tutaj… Bona. To właśnie z Chęcin zamierzała wyjechać do Włoch. Legendy mówią, że jej skarby były tak ciężkie, że kiedy nakazała je wszystkie spakować i wywieźć — zarwał się okoliczny most na rzece (stąd nazwa okolicznej miejscowości — Mosty). Teraz biedulka błąka się nocami, szukając resztek swojej fortuny.

Na co dzień w Chęcinach można wejść na dwie wieże widokowe, postrzelać z łuku, zerknąć na skarbiec i dobrowolnie zakuć się w dyby. Nie lada wydarzeniem są noce na zamku. Program imprezy obejmuje m.in. zwiedzanie zamku nocą, pokazy ognia, walki rycerskie i wiele innych atrakcji.

Zamek za czasów swojej świetności stanowił m.in. ośrodek administracji książęcej, miejsce zjazdów rycerstwa, uposażenie żon władców (Adelajdy, Elżbiety i Bony), a później służył jako więzienie stanu (trzymano tu m.in. ważniejszych jeńców krzyżackich po wygranej bitwie pod Grunwaldem!). W tutejszych komnatach skrywał się też Władysław Jagiełło z żoną Zofią Holszańską podczas zarazy.

To jeden z ładniejszych punktów widokowych, ale przygotuj się, że ostro tu wieje. My wytrzymaliśmy około 20 minut, a następnie zatrzymaliśmy się w Cafe Latarenka na podzamczu. Mają tu całkiem przyzwoite naleśniki i kawę, więc spokojnie można tu zrobić postój.

Mr Potato [ZAMKNIĘTE]

Miejscem, które podbiło moje podniebienie, został Mr Potato. Mały lokal, w którym serwują różnie przetworzonego ziemniaka, sprawił, że do tej pory to warzywo kojarzy mi się z Kielcami. 🙂

Filip jest miłośnikiem placków ziemniaczanych i codziennie życzył sobie nową porcję, ale znajdziesz tu też ziemniaka pieczonego w mundurku z różnymi farszami, frytki i… autorskiego gofra z dodatkiem pieczonego ziemniaka. Brzmi dziwnie, ale jest super! Dla Mr Potato warto wrócić do Kielc. Serio.

Spacery z Tymrazem

Ciekawą alternatywą dla osób, które chciałyby lepiej poznać Kielce i okolice – mogą okazać się spacery organizowane przez Jakuba Juszyńskiego. Kuba prowadzi bloga o Kielcach, gdzie możesz podpatrzeć m.in. co dobrego zjeść na lunch, czy obiad. Od 2014 roku zajmuje się też organizacją spacerów, na których opowiada bardzo ciekawe historie o okolicy, pokazuje archiwalne zdjęcia i pozwala lepiej poznać miasto. Spacery w większości są bezpłatne – aby wziąć w nich udział, wystarczy obserwować stronę na Facebooku, gdzie pojawiają się daty kolejnych wycieczek.

Ośrodek Tradycji Garncarstwa w Chałupkach/Muzeum Garncarstwa w Chałupkach

ul. Garncarska 5, Chałupki
www.morawica.pl

Chałupki to niewielka miejscowość, w której całkiem niedawno liczył się tylko jeden zawód. Jeszcze w 1935 roku było tu aż 69 warsztatów garncarskich! Dziś, w epoce plastiku i teflonu — glina wydaje się czymś fikuśnym i nietypowym. Raczej kojarzy się z oryginalnym hobby niż z ciężką pracą i szczerze? Można o niej rozmawiać godzinami.

W tutejszym Ośrodku Tradycji Garncarstwa sama prelekcja trwa godzinę. Chętni po wcześniejszym umówieniu — mogą zapisać się na grupowe, ponoć bardzo rozchwytywane warsztaty, na których nawet dzieciaki tworzą cudeńka jak np. małe jeżyki, wazony, czy miski. Po muzeum, złożonym zaledwie z dwóch niewielkich pomieszczeń, w których najbardziej spektakularnym eksponatem jest oryginalny dwukomorowy piec garncarski — oprowadza Józef Głuszek. Jego rodzice przy zabytkowym piecu spędzili większość swojego życia, a choć Józef im w tej pracy towarzyszył i warsztat zna od podszewki — oficjalnie garncarzem nigdy nie został. Czemu? Ano, jego rodzice uważali, że to okropnie ciężka praca i chcieli, aby robił wszystko, byleby tylko nie to. Obiecał i słowa dotrzymał — a warsztaty prowadzi jedna z tutejszych artystek.

W jednej z izb zobaczyć można różnorodne naczynia gliniane, a przy okazji zaczerpnąć wielu ciekawostek. Wbrew pozorom, to właśnie opowieści kustosza niosą tu największą wartość. Każdy z artystów miał swój styl, który ciężko było podrobić. Prace garncarzy z Chałupek wędrowały nie tylko po Polsce, ale także po dalszych zakątkach Europy! W niektórych etnograficznych muzeach, co lepsze eksponaty można oglądać do tej pory.

Raz w roku, w ostatnią niedzielę lipca — organizowane jest tu wydarzenie folklorystyczne — Chałupkowe Garcynki. Na miejscu zjawiają się garncarze z całej Polski. Według naszego przewodnika — dobrze zaopatrzyć się wtedy w gliniany kubek, patelnię, czy doniczkę. Do patelni nic się nie klei, bo działanie ma jak teflon, w kubku z gliny — kawa, czy herbata ma niepowtarzalny, lepszy smak; a gliniana doniczka, która nie jest malowana w 1/3 od dołu — pozwala korzeniom lepiej oddychać i kwiatki lepiej rosną.  Kto by pomyślał!

Zoo Leśne Zacisze

ul. Wygwizdów 6, Lisów
www.lesne-zacisze.net

Nie ukrywam, że miałam opory, aby iść do tej atrakcji i umiejętnie ją omijałam podczas naszych wycieczek w tej okolicy. W mojej głowie jest taka szufladka z napisem: „Zoo, które nas zawiodły” i myślałam, że to właśnie takie miejsce. W sensie takie, które od razu tam wpadnie. Obrazy, jakie mi się podsuwały — to, że to takie „niby” zoo, ale nie do końca, gdzie zwierząt albo nie ma, albo jak są to przetrzymywane w jakimś strasznym stanie. I kompletnie nie wiem dlaczego, ale do końca byłam przekonana, że to minizoo! W końcu podjechałam tam tylko dlatego, żeby… się przekonać, czy mam rację. 😉

I jak nie lubię jej nie mieć, tak tutaj strasznie się ucieszyłam, że tak przestrzeliłam! Zoo Leśne Zacisze to ponad 100 gatunków zwierząt z 6 kontynentów, które mają bardzo dobre warunki wybiegowe, ze sporą ilością kryjówek. Status zoo miejsce to uzyskało w 2016 roku, a obiekt faktycznie jak sugeruje nazwa — znajduje się w lesie.

Spacerując między alejkami — spotkać tu można m.in. lwy, surykatki, zebry, daniele, strusie, kilka odmian antylop i jeleniowatych. Na początku trochę niepokoją nieświszczuki, które są wszędzie… tylko nie na swoim wybiegu. Po chwili jednak okazało się, że to żadni uciekinierzy i mają takie same prawa zwiedzania poza wybiegowego jak pawie. Jest też minizoo, przy którym znajduje się automat z karmą dla zwierząt. Na chętnych dłuższego wypoczynku — czekają stanowiska grillowe (warto wziąć ze sobą węgiel i kiełbaski) i mały plac zabaw.

To świetne miejsce na 2 godziny szybkiego zwiedzania albo na cały dzień chillowania na świeżym powietrzu wśród pięknych zwierząt i ciekawych krajobrazów.

Gród Pędzików

Siedlce 31A Chęciny
www.grodpedzikow.pl

Prywatne muzeum w klimatach średniowiecza, znajduje się w pobliżu Chęcin. Gród Pędzików to głównie miejsce na nocleg, czy imprezy integracyjne, ale ja polecam wpaść tutaj wszystkim tym, których pasjonują dawne zbroje, czy oręża. Właściciel ma pozytywnego fioła na tym punkcie i przez lata tworzył tu małą warownię, w której można obejrzeć m.in. repliki włóczni i hełmów, a nawet zbroje płytowe z XV i XVII wieku. Jest nawet kopia korony Kazimierza Wielkiego albo Włócznia św. Maurycego.

Część broni Pan Andrzej Pędzik kupuje na giełdzie staroci, wymienia się z innymi kolekcjonerami, a prostsze egzemplarze… zrobił sam. Co jednak najlepsze w tym miejscu, to fakt, że właściciel jest prawdziwym pasjonatem, dzięki czemu można się tu dowiedzieć wielu ciekawostek, które często są pomijane w większych muzeach.

Kielce i okolice atrakcje na weekend

Łącząc oba teksty w jedną całość, wyłania się obraz Kielc jako przyjaznego miejsca na weekend. Baza noclegowa jest stosunkowo tania, a okolice kryją w sobie naprawdę ekscytujące miejsca. Jeśli zastanawiasz się, gdzie wyskoczyć na 2 -3 dni, aby skorzystać z ładnej pogody, ale jednocześnie korzystając „z miejskich” rozrywek – to Kielce będą doskonałym wyborem.