Zawsze z niecierpliwością wyczekuję wiosny, alby wybrać się gdzieś w Polskę na spontaniczny weekend i zobaczyć coś innego niż znajome trasy blisko domu. Kiedy odwiedzam nowe, nieznane mi miejsce – na początku skupiam się głównie na poznaniu go lepiej, potem coraz bardziej zapuszczając się w jego tereny. Czasem przyjeżdżam po kilka razy w te same okolice, jednak za każdym razem staram się zobaczyć coś innego, bo to mnie wzmacnia, dodaje mi energii i nieco zaspokaja ten mój nienasycony apetyt na podróżowanie i odkrywanie.

Tak też jest z okolicami Nowego Sącza. Sporo już widziałam, ale wiem, że drugie tyle przede mną. Ponieważ jednak nie lubię, kiedy materiał na dysku niebezpiecznie mi się gromadzi i wbrew mojej wewnętrznej perfekcjonistce, postanowiłam uchylić rąbka tajemnicy, co też można w okolicy widowiskowego zobaczyć. Może też skorzystasz? Materiał będzie uzupełniany, bo to nie wszystkie punkciki ulokowane około 30 km od tego miasta. A ja planuję zwiedzić je wszystkie!

Punkty widokowe wokół Nowego Sącza

Punkt widokowy Przekaźnik Chruślice

Punkt widokowy Przekaźnik Chruślice to jedno z tych miejsc, które możesz pominąć, ale trochę szkoda, bo widok na Nowy Sącz jest zachwycający, choć wszystko wokół temu przeczy. Po pierwsze ciężko tu dojechać samochodem, bo nie bardzo jest gdzie zaparkować, a spacer niezbyt zachęca, bo po drodze i na górce jest pełno… śmieci. Tak kochani okazuje się, że nasze polskie remonty i imprezy mimo XXI wieku, ciągle kończą się wycieczkami z workami do lasu. Z jednej strony teren podobno jest regularnie sprzątany, z drugiej widać, że ludzie często tu przychodzą, bo jest tego taka ilość, że serce boli. Cóż, jako naród musimy się jeszcze wiele nauczyć!

Jeśli wybierzesz się tu na spacer, to ponoć przy dobrej pogodzie można stąd dojrzeć nawet Tatry i Gorce. Można też przejść się po pobliskim lesie (niestety wygląda jak lasy przy drogach międzykrajowych, gdzie zatrzymujesz się na siku i jak najszybciej chcesz zapomnieć o tym, co widziałeś).

Polecam tę opcję jeśli wpadniesz na chwilkę dla szybkiego widoku albo np. przyjedziesz w okolicę na kilka dni i zrobisz sobie wycieczkę rowerową.

Góra Wojciechowa

Góra Wojciechowa to kolejne z miejsc „po drodze”. Jeśli urzędujesz akurat gdzieś w okolicy Grybowa – możesz wybrać się tutaj na spacer. Na szczycie Góry Wojciechowej znajduje się krzyż, a trasa prowadzi w okolicy pól uprawnych z widokiem na góry.

My przejeżdżaliśmy w okolicy samochodem (jest tu bardzo dobrze utrzymana droga asfaltowa) i zatrzymaliśmy się na chwilę, aby popatrzeć na ten urokliwy widoczek. Niestety nie widziałam ścieżki, którą można wejść na sam szczyt od strony drogi (zresztą i tak bym nie zaryzykowała, bo akurat minęliśmy się z ogromną burzą, więc wszystko „płynęło”, a szczerze wątpiłam, czy moje trampki to wytrzymają), ale widok z jej podnóża także jest zachwycający.

Wieża widokowa na Jaworze

Jeśli czytasz ten tekst z dezaprobatą mówiącą: „ej babo, to w końcu polecasz coś, czy o co tu chodzi, bo dalej nie czytam” – to spokojnie. Wieża widokowa na Jaworze to wspaniały punkt widokowy, do którego można dojść dwojako. Albo wybierasz dłuższą, ale mniej wymagająca zasapania trasę, albo trasę krótszą, ale intensywną.

Jeśli chodzi o tą pierwszą to trzeba iść od strony Grybowa zielonym szlakiem lub od Ptaszkowej wariantem niebieskim. To jednak długa wyprawa, a już kolejny nasz punkt tego dnia, który zamarzyło nam się zobaczyć tuż przed powrotem do domu, więc skupię się na tej drugiej opcji.

Aby dotrzeć do wieży widokowej na Jaworze, trzeba kierować się od strony Boguszy i dalej od kapliczki „Na Bacówce”, niebieskim szlakiem w stronę lasu. Tuż przed szlabanem należy praktycznie od razu skręcić w lewo, co jest trochę mylące, bo w pierwszej chwili można nie zauważyć szlaku i pójść spory kawałek prosto, zanim zorientujesz się, że coś nie gra i zaczniesz zastanawiać się: „Gdzie jest krzyż?!” I: „Gdzie jest w ogóle ta góra?!”

Szlak zobaczysz na zdjęciu powyżej, to ta skromna ścieżka w lewo. Przewyższenia są spore (górka ma wysokość 882 m n.p.m.) i dobrze mieć na nogach wygodne buty, które zapobiegną osuwaniu się na liściach, których tu nie brakuje. Niestety po drodze nie ma widoków, ale jest i tak bardzo ładnie. Osobiście uwielbiam ścieżki wśród drzew, gdzie pod stopami ciągną mi się ogromne korzenie, które praktycznie nie mieszczą się już w osuwającej się ziemi, więc wyrastają tuż nad nią.

Za każdym razem kiedy będziesz myślał, że: „ojej, nareszcie to JUŻ!”, przed tobą będzie pojawiała się kolejna górka. Aż w końcu się doczekasz i po 40-50 minutach zobaczysz wiatę, przy której znajduje się legalne miejsce do grillowania. Przed tobą panoramę zdominuje 29-metrowa, stalowa wieża. Wcześniej znajdowała się tu wieża drewniana, ale trafił w nią piorun. Teraz jest teoretycznie lepiej, ale trochę straszniej, bo metalowa konstrukcja telepie się na wietrze (tak ma być!), co powoduje, że już pal licho wysiłek – ale to doświadczenie powoduje, że kolana robią się miękkie. A jak już wejdziesz na górę i spojrzysz w dół widząc metalową kratkowaną dziurę – to może zakręcić się w głowie.

My byliśmy na szczycie odważni, ale wszystkie zdjęcia, które zrobiłam na wieży mamy w pozycji trzymania się za barierki. Jednak widok jest bajeczny. Nie spodziewałam się aż tak rozległej panoramy, wypełnionej dolinkami, wzniesieniami i migoczącymi wszędzie maleńkimi z tej odległości domkami. Uroczo tu jest.

Teren rekreacyjny Czarna Kępica w Kamionce Wielkiej

Jeden z ciekawszych widoczków, do którego bezpośrednio można legalnie dojechać samochodem po wygodnej trasie. Na szczycie jest parking, altanki, miejsce do rozpalenia ogniska, czy grilla, a nawet siłownia plenerowa! Jeśli lubisz pospacerować, to tuż obok znajduje się las, jednak nie ukrywam, że właśnie widok na Nowy Sącz jest największym atutem tego miejsca.

To idealna wycieczka dla osób, które z różnych powodów nie mogą albo nie chcą sobie pozwolić na chodzenie po szczytach, ale lubią podziwiać niecodzienne krajobrazy.

Punkt widokowy Cisy w Moglinie

Trochę żałuję, że punktu widokowego Cisy w Moglinie nie potraktowałam jako dodatku do samego rezerwatu. Może jeszcze kiedyś uda mi się nadrobić. To była jednak kolejna z naszych wypraw, która kończyła się „ostatnim spojrzeniem” na góry przed wyjazdem do domu. Nie wiem, czy ja jestem dziwna, czy coś, ale nawet po trzytygodniowej wycieczce spędzonej na łażeniu po górskich szlakach, przed powrotem, muszę sobie zerknąć jeszcze raz, jakby zapisując tę pocztówkę w pamięci na kolejne miesiące. Tu zrobiłam tak samo.

Do punktu widokowego Cisy w Moglinie można dojść na piechotę albo dojechać na sam szczyt samochodem. Jednak! Dobrze mieć świadomość, że wjazd na szczyt asfaltową ścieżką po górach to wyzwanie dla niewprawionego kierowcy. Są zakręty, mieszkańcy pędzą (tzn. jadą normalnie, ale wiesz, o co chodzi) i masz wrażenie, że jeden nierozważny ruch kierownicą i zlecisz z tej góry. Dopiero na szczycie można zawrócić. Nie ma też za bardzo parkingu, więc musisz liczyć na łut szczęścia, że zaparkujesz gdzieś w pobliżu domów.

Tuż przed drewnianą wiatą rozciąga się malownicza panorama na Beskid Niski, Wyspowy, Sądecki, a nawet Tatry. My stawiliśmy się tu chwilkę przed zmierzchem i ciemniejące niebo idealnie podświetliło dalszą panoramę.

Jeśli chodzi o sam rezerwat Cisy w Moglinie, to wewnątrz znajduje się zmodernizowana ścieżka edukacyjna o długości 5 km i można ją rozpocząć w Moglinie. Rezerwat został tu utworzony w 1963 roku w celu ochrony największej populacji cisa pospolitego (około 1300 sztuk!) na terenie Małopolski. Oprócz tego rośnie tu jodłowy las (same cisy też je przypominają), stąd nazwa Jodłowa Góra.

Cisy to drzewa wytrzymałe, rosnące wolno, które opierają się grzybom (gromadzą w sobie wiele trucizny, a niewielka ilość igliwia potrafi zabić człowieka!). Chronione były już za czasów króla Jagiełły, bo wówczas był to doskonały materiał na meble, kusze, czy łuki. W rezerwacie dojrzeć można m.in. cis… Bartek, który ma ponad 500 lat, a jego wysokość przekracza 18 metrów. Brzmi zachęcająco, prawda?

FacebookXPinterestLinkedInEmail