Mówi się, że najbardziej kochamy te piosenki, które już znamy. W elektronicznej rozrywce to twierdzenie jest bardziej aktualnie, niż każde inne. Wystarczy spojrzeć na listy bestsellerów dowolnego sklepu, by stwierdzić, że sprzedają się głównie sequele znanych i uznanych serii.
Nie inaczej jest z Microsoftem, który w ostatnich latach skupiał się głównie na swoich najmocniejszych seriach takich jak: Gears of War, Halo, czy Forza. Dużym zaskoczeniem było świetne Sea of Thieves, które wskoczyło do zestawienia – nie mając za sobą żadnej wcześniejszej odsłony. Jednak portfolio Microsoftu na przestrzeni lat urosło do 127 pozycji, a wykorzystywanych z nich jest ledwie garstka. Spora część tytułów to wynik przejmowania innych firm, jak Lionhead, czy Bethesda, ale część tytułów to marki własne. Wśród nich jest kilka gier, które szczególnie chciałbym zobaczyć w nowej odsłonie.
Gry, które Microsoft powinien przywrócić do życia:
Microsoft Train Simulator
Po wielce udanej ubiegłorocznej premierze, jaką był Microsoft Flight Simulator – moje oczy od razu powędrowały w kierunku drugiego, wielkiego tytułu. Train Simulator – jak nazwa wskazuje – skupia się tym razem na pociągach.
Gracz stawiany jest w roli maszynisty, którego zadaniem jest przejechanie trasy z punktu A do B na czas, dbając o dostarczenie towarów lub pasażerów. Pierwotnie w grze odwzorowano setki kilometrów tras, a graczom oddano do dyspozycji dziewięć różnych lokomotyw z ostatnich 70 lat rozwoju techniki. W grze gracz napotykał się na różne warunki pogodowe, a także oddano mu możliwość budowania własnych tras i kolei.
Możemy sobie tylko wyobrazić, z jak wspaniałym symulatorem mielibyśmy do czynienia, gdyby wykorzystano najnowsze zdobycze techniki oraz np. wykorzystany w Xboksie RayTracing. Chociaż Train Simulator byłoby grą niszową to w mojej ocenie – nie bardziej niż wspomniany wcześniej Flight Simulator.
Black&White
Tytuł, który otrzymano w spadku wraz z przejętym Lionhead Studios, czyli firmy, która stała m.in. za wspaniałą, ponadczasową serię Fable. Czemu więc nie wspominam o baśniowym RPG? Bo ten Microsoft zdążył już zapowiedzieć.
Black&White to gra, w której wcielamy się w… boga. Naszym zadaniem jest nauczać naszych wyznawców, szkolić ich do walki z przeciwnikami oraz wychować tzw. Chowańca, czyli olbrzymią kreaturę, która pomaga nam w zarządzaniu plemieniem. Black&White to unikalne mechaniki, w których decydujemy, czy chcemy być dla naszego ludu bogiem miłosiernym, dbającym, czy też srogim i okrutnym. Nasze poczynania śledzi też sumienie w postaci dwóch karzełkowatych istot, które w sytuacjach spornych potrafią podpowiadać przeciwne sobie rozwiązania.
Bez dwóch zdań, Black&White od zawsze było grą unikatową, łączącą w sobie elementy gier strategicznych, RPG i akcji. Dziś na próżno szukać podobnych tytułów, które choć trochę ocierałyby się o podobną tematykę.
Zoo Tycoon
W złotych czasach wszelkiej maści gier typu tycoon, Microsoft wystartował ze swoją grą Zoo Tycoon, w której wcielaliśmy się we właściciela ogrodu zoologicznego. Prócz dbania o dobre warunki hodowlane dla zwierząt – trzeba było dbać też o komfort zwiedzających, by mieli gdzie pójść, co zjeść i gdzie odpocząć.
Pierwotna wersja doczekała się szeregu dodatków. Sam nie pamiętam, ile tego było, ale moja małżonka kupowała każdy z nich, a stos pudełek mógł stanąć w szranki nawet z masowo wypuszczanymi dodatkami do The Sims. Każdy z nich był jednak uzasadniony, bo wprowadzał masę nowych budynków, zwierząt, atrakcji i zadań.
Lata później Microsoft podjął rękawicę reaktywacji tytułu. Wraz z premierą pierwotnej edycji Xbox One doczekaliśmy się Zoo Tycoon z obowiązkową obsługą Kinecta. Tytuł ten był kiepskim, średnio udanym produktem, o którym wszyscy zapomnieli. Dwa lata później wrócił do marketu całkowicie przebudowany. Kinect został usunięty, mechanika gry poprawiona, a sama gra wrzucona na stałe do katalogu Game Pass, z którego pobrać można ją i dziś.
Przykład Two Point Hospital oraz pamięć pierwotnego tytułu sprawia jednak, że chciałoby się czegoś jeszcze większego, bardziej dopracowanego i weselszego!
Viva Pinata
To niesamowite jak można rozmienić na drobne fenomenalny tytuł. Gra, która zadebiutowała praktycznie wraz z Xboxem 360 z miejsca stała się hitem. Oto prowadzimy swój mały ogródek, który trzeba cały czas ulepszać i rozbudowywać, by przyciągnąć do niego nowe zwierzaki – tytułowe Piniaty. Skojarzenie z papierowymi kukłami wypełnionymi cukierkami są jak najbardziej na miejscu, bo zwierzaki tak właśnie wyglądają. Co więcej – często przyciągało się je właśnie za pomocą wspomnianych łakoci.
Gra była rewelacyjnym tytułem szczególnie dla młodszej widowni. Pierwsza część była nawet w pełni spolszczona co sprawiło, że wychowała całe nowe pokolenie graczy. Chwilę później wyszła część druga pt. Troubles in Paradise, która stworzona została wedle tradycyjnego przepisu – więcej wszystkiego, tego samego. Gra nadal miała swoje grono fanów, jednak w Polsce przeszła bez większego echa. Powód? Wydawca (Microsoft) z niezrozumiałego powodu zupełnie zrezygnował z jakiejkolwiek lokalizacji. Zabrakło nawet polskich napisów.
Ostatnim tytułem z serii był niewielki, typowo arcade’owy tytuł Party Animal, który okazał się już totalną porażką.
We wspomniane gry można grać do dziś dzięki wstecznej kompatybilności. Co więcej – Viva Piniata jest dostępna dzięki aplikacji Xbox Game Pass nawet na telefony komórkowe. Tzn. – byłaby, ale od jakiegoś czasu ta pierwsza, zlokalizowana część jest niedostępna w naszym regionie. Dzięki zastosowanemu stylowi graficznemu gra niewiele straciła. Aczkolwiek patrząc na to, w jakiej formie jest Rare po stworzeniu świetnego Sea of Thieves aż chciałoby się zobaczyć kolejną odsłonę serii. Szczególnie że takich typowych gier dla dzieci jest jak na lekarstwo!
Midtown Madness
Gier wyścigowych Microsoft ma w swoim portfolio znacznie więcej niż tylko Forza i Forza Horizon. Lata temu na rynek trafiał jeszcze nieodżałowany Project Gotham Racing oraz właśnie Midtown Madness. Ten ostatni pozwalał poszaleć na ulicach odwzorowanych miast. Mnie w pamięci najbardziej zapadła właśnie część pierwsza i możliwość pokonywania kolejnych ulic Chicago.
Gra oferowała różne tryby zabawy, ale najfajniejszą częścią był zwyczajny wyścig z punktu A do B. Co w tym fajnego? Ano, że twórcy w żaden sposób nie narzucali graczom trasy. Liczyło się tylko to, kto pierwszy dotrze do celu. To, czy pojedziesz wąskimi uliczkami między biurowcami, czy też popędzisz autostradą pod prąd – zależało wyłącznie od ciebie. A jeśli akurat nie miałeś ochoty się ścigać, to mogłeś po prostu pojeździć po mieście – rozkoszując się samą przyjemnością jazdy.
To tylko czubek góry lodowej
W swoim katalogu są jeszcze dziesiątki innych gier. Niektóre to tytuły mobilne, inne stricte PC, a jeszcze inne – to edycje konsolowe. Patrząc na to, jak Microsoft przykłada się do utrzymania wstecznej kompatybilności – liczę na odświeżenie znacznie większej ilości gier, niż tylko tych kilka, które wymieniłem. Kto wie, może moje marzenie się spełni?
Dodaj komentarz