Uwielbiam czytać książki. Chociaż czytać to może trochę duże słowo, bo jak się w którąś wciągnę, to potrafię ją skończyć jeszcze tego samego dnia. Ja książki po prostu pochłaniam!
Jako że jesień to czas, kiedy szybko robi się ciemno, a czasem dodatkowo bardzo zimno – w tygodniu więcej czasu spędzamy z Filipem w domu, lub na aktywnościach w pobliżu naszego miejsca zamieszkania. Kiedy dobrze mnie przemrozi – zakładam ciepłe skarpety, które sobie przywiozłam z Zakopanego, zakopuję się pod kocem i czytam, czytam, czytam. Ostatnio zdecydowanie najlepiej wertuje mi się książki oparte na faktach albo w stylu reportażowym. To moje kilka propozycji w sam raz na długie wieczory (chociaż dla wrażliwych – niekoniecznie przed snem. 😉 )
Książki do poduszki
Tatuażysta z Auschwitz – Heather Morris
Lale Sokołow był nauczycielem akademickim z Paryża, który znał biegle 6 języków. Dzięki sprytowi i niesamowitemu spokojowi ducha – był w stanie odnaleźć się w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Szybko „awansował” i został tatuażystą, który na rękach więźniów dziergał numery. Miał z tego powodu ogromne wyrzuty sumienia, a jednocześnie nikt nie pozostawił mu większego wyboru – mógł po prostu zginąć, odmawiając propozycji. Jednocześnie każdemu osadzonemu, który się do niego zwrócił – starał się w jakiś sposób pomóc. Przyświecała mu zasada, że warto ratować jedno życie, bo to jakby ratować cały świat. Pewnego dnia zakochał się w jednej z osadzonych – w przepięknej Gicie. Obiecał sobie, że postara się ją wyciągnąć z więzienia.
Tatuażysta z Auschwitz to smutna i przejmująca historia oparta na faktach. Jest napisana przystępnym językiem i udowadnia, że nawet w najbardziej paskudnych czasach można w sobie znaleźć prawdziwe człowieczeństwo.
Mali Bogowie. O znieczulicy polskich lekarzy (I część) – Paweł Reszka
Mali Bogowie. Jak umierają Polacy (II część) – Paweł Reszka
Paweł Reszka jest dziennikarzem śledczym. Aby napisać swoje książki – zatrudnił się jako sanitariusz w szpitalu, a kiedy zdobył zaufanie lekarzy – zaczął zbierać od nich, za ich zgodą przejmujące wywiady. Później, kiedy już pierwsza książka zdobyła rozgłos – pracownicy pogotowia wzięli go na kilkadziesiąt akcji do karetki.
Książki Mali Bogowie, to dwie uzupełniające pozycje, które pozwolą ci spojrzeć na zawód lekarza zupełnie innymi oczami. Z pierwszej części dowiesz się: dlaczego lekarz traktuje cię jak kolejny numerek do wykreślenia; leczy objawy choroby, a nie ciebie; dlaczego w Polsce są tak odległe terminy do specjalistów, ile lekarze zarabiają i jak przyspieszyć wizytę u specjalisty. Druga część skupia się na pogotowiu ratunkowym.
Książki zawierają liczne wywiady z lekarzami (z dużych miast, wsi, o specjalizacjach i bez) pozostającymi aktywnie zawodowo. Są tam ich obserwacje, spostrzeżenia z życia codziennego. Ze swojej perspektywy przedstawiają błędy systemu, prawie tak jakby wszyscy umówili się na jeden wspólny front. Z obu książek przebija się frustracja, niemoc i zirytowanie na obecną służbę zdrowia. Samotne babcie, które dzwonią, że umierają, choć to nieprawda; kobieta, która płacze, że uratowali jej męża, bo lał ją całe życie; karetki, które przyjeżdżają za późno, bo ktoś wzywał pogotowie do kataru; rodziny oddające chore mamusie na święta i wakacje…
Bardzo dobrze przeprowadzone reportaże, świetne pióro i dość przygnębiające wnioski. Po lekturze trochę strach pójść do lekarza, a jednocześnie trochę im współczujesz.
Chciwość. Jak nas oszukują wielkie firmy – Paweł Reszka
Pewnie nie raz byłeś kuszony reklamami banków:
-Proszę pani, kredyt jest zabezpieczeniem przyszłości, a karta kredytowa taką lokatą, na którą dopiero zacznie pani odkładać pieniądze.
Do ciebie też dzwonią z takimi propozycjami? Mnie się zdarza to nagminnie!
Dzwonią średnio raz dziennie. Czasem więcej. Z książki Chciwość Jak oszukują nas wielkie firmy – dowiesz się, że każdy sprzedawca w banku żyje z prowizji i jest gotów powiedzieć wiele nic nieznaczących haseł, które skłonią cię do tego, abyś wziął kredyt. Wielu sprzedawców przez presję sprzedażową, będzie odwoływało się do twojego sumienia, przyszłości twoich dzieci, którą warto zabezpieczyć… Zapamiętają twoje imię, podpytają co u ciebie słychać, a w głowie ciągle będą mieli motto ze szkolenia: „sprzedaj to, będziesz gościem!”
Poczytasz o tym, że bank zachęca cię do wzięcia polislokaty, a nierzadko informacje na temat swoich produktów sprzedawcy biorą z krótkich prezentacji i nie wiedzą wiele ponad to, co wiesz sam. Niby nic nowego, a jednak sporo ciekawostek. Z książki dowiesz się, że nie tylko banki są chciwe, ale także klienci. Również ci, którzy brali kredyty we frankach, godząc się na niższe raty bez względu na ryzyko finansowe.
Książka jest pisana w formie krótkich notatek z wywiadów zarówno z pracownikami najniższych szczebli, jak i dyrektorów regionalnych. Bardzo dużo jest tu o kredytach we frankach i produktach przeznaczonych dla firm, są też przykłady imprez firmowych i maili motywacyjnych, które wysyłano do pracowników. Dobry reportaż, warto przeczytać, jeśli lubisz taką tematykę, lubisz inwestować albo jesteś frankowiczem.
Ginekolodzy. Tajemnice gabinetów – Iza Kamendołowicz
Książka Ginekolodzy Tajemnice gabinetów to złożony z kilkudziesięciu anegdot lekarskich obraz polskich kobiet, które odwiedzają lekarza o tej specjalizacji. Podzielona została na 17 rozdziałów, w tym m.in. dziwne przypadki, poród, aborcja, młodociane matki, gwałt, antykoncepcja, rak, czy ginekologia estetyczna. Wywiadu udzielają lekarze z różnych większych i mniejszych szpitali. Niezależnie od miejsca zamieszkania, w gabinetach ginekologów pokutuje przesłanie przypisane Adamowi Ferdynandowi Czyżewiczkowi, że: „Kobieta, która przychodzi do ginekologa, albo jest w ciąży, albo chce być w ciąży, albo nie chce w niej być, albo ma raka”. Kobiety unikają ginekologów jak ognia i przychodzą do nich, gdy mają problem. Często jest to bardzo duży problem jak np. dezodorant czy cebula w pochwie. Inne, dopiero w dniu porodu dowiadują się, że właśnie zakończyły ciążę.
Z książki Ginekolodzy tajemnice gabinetów wynika, że edukacja seksualna w Polsce mimo XXI wieku, mocno kuleje. Kościół i polityka wtrącają się w tę dziedzinę medycyny regularnie, co nie zmienia faktu, że jeśli coś nagłego przytrafi się w rodzinie takiego polityka, czy księdza – to pierwsi stoją w kolejce do skrobanki. Momentami śmieszna, ale i przerażająca prawda, po której spędzisz długie minuty na edukacji seksualnej swojego dziecka. Dużym plusem tej książki jest to, że wypowiadają się tam lekarze zarówno z młodszym, jak i starszym stażem. Nie brak też dużych nazwisk takich jak Chazan, które pozwalają spojrzeć na ten sam problem z dwóch stron.
Będzie bolało – Adam Kay
Będzie bolało to książka napisana z perspektywy lekarza (ginekologa, położnika) pracującego w jednym z brytyjskich szpitali. Ta książka jednocześnie rozbawia czytelnika i wywołuje w nim przerażenie. Pokazuje trudności, jakie dotykają lekarzy, a które spowodowane są działaniem systemu. Okazuje się, że niezależnie od kraju – wszędzie jest tak samo, czyli źle. Lekarze pracują bez przerwy, nie mają życia prywatnego, szpitale są niedofinansowane, a lekarz musi zmieniać miejsce pracy co pół roku. Z każdą kolejną stroną, czuje się coraz większą sympatię do Adama i frustrację, że nie ma się na to wpływu. Na pewno po lekturze chętniej będziesz się uśmiechał w przychodni. 😉 Książka jest napisana w formie notatek z dyżurów i pochłonęłam ją w ciągu jednego dnia.
Skazane na potępienie – Ewa Ornacka
Tę książkę wciągnęłam w jedno popołudnie. Opowiada o więźniarkach w Zakładzie Karnym nr 1 dla Kobiet w Grudziądzu. Są tu twarze mniej znane, ale także te widziane niegdyś na pierwszych stronach gazet. Główną narratorką jest skazana prawniczka Beata Krygier, która przez niefart w życiu, a trochę z własnej winy – sama trafiła do więzienia. Historie, które opowiada – wiadomo, są nieco subiektywne, ale czyta się je z nieukrywaną ciekawością.
Książka łamie społeczne postrzeganie więźniarek, jako wyłącznie kryminalistek, które zapewne jak nie spuszczają komuś akurat łomotu, to na pewno planują jakieś niecne występki. W rzeczywistości wiele z tych osób właśnie w więzieniu pokazuje się z lepszej strony (za to strażnicy i wychowawcy nie zawsze są nieskazitelni). Inne uśmiechają się kompletnie nieszczerze – w rzeczywistości będąc pozbawione empatii i uczuć.
Następne w końcu tracą koronę nałożoną przez media jak np. „Matka Madzi z Sosnowca”, która swego czasu była widoczna dosłownie wszędzie jako patocelebrytka. Są też postaci, które wymykają się schematom np. Wielka Jolka, która tak naprawdę powinna trafić do szpitala psychiatrycznego na leczenie, zamiast do więzienia – stwarzając zagrożenie także dla współosadzonych.
Świetna, wciągająca, jak dobry serial kryminalny.
Z tymi książkami spędziłam kilka przyjemnych godzin. Jeśli czytałeś ostatnio coś fajnego, daj znać co. 🙂
Dodaj komentarz