Kiedy dzieci robią się już ciut starsze – zaczyna się okres imprez i zabaw. Trzeba przyznać, że nasze pociechy są mistrzami w wymyślaniu powodów, dla których muszą się spotkać. Jednak nawet najlepiej przygotowane spotkanie, w pewnym momencie przestaje wystarczać. Klocków Lego zawsze ostatecznie jest za mało, lalki mają za mało ciuchów, a słodyczy nigdy za wiele. Wtedy zawsze warto pod ręką mieć zestaw gier imprezowych, które z jednej strony ratują spotkanie, a z drugiej – pozwalają rodzicowi poczuć się niczym bohater, który właśnie uratował ofiary od totalnej katastrofy. Zapraszam na przegląd!
Gry planszowe na dziecięce imprezy
Kupa Śmiechu
Zacznijmy od dość śmierdzącej sprawy, czyli kupy. Temat z jednej strony krępujący, z drugiej – nie oszukujmy się – dzieciaki uwielbiają mówić o kupie i śmiać się z niej. Dlaczego? Bo to temat zakazany! Wystarczy, że dziecko zobaczy, jak reagujesz na to słowo i już ma zabawę na cały dzień.
Ktoś w firmie Mattel wpadł zatem na pomysł, by temat podchwycić i zrobić z tego grę. W ten oto sposób otrzymujemy… no kibel no! W komplecie jest również przepychacza, kilka żetonów, kostka i tytułowa kupa. Sprawa jest prosta. Do rezerwuaru wkładamy kupę, rzucamy kostką i tyle, ile oczek wypadnie na kostce – tyle razy musimy „przepchać” kibel. Gdy już wykonasz swój ruch – następny gracz losuje i tak powtarzamy proces, aż do momentu, w którym w losowym czasie – kupa wystrzeli z toalety! Wtedy trzeba wykazać się refleksem, bo kto złapie kupę w powietrzu – otrzymuje aż dwa punkty. Jeśli kupa spadnie na ziemię i stąd zostanie podniesiona – tylko jeden punkt. Wygrywa ten, kto zdobędzie punktów najwięcej.
Gra jest mimo wszystko dość zabawna, bo trudno opanować się od śmiechu, gdy w totalnie niespodziewanym momencie ta kupa wyskoczy. Najzabawniejszy jest ten moment oczekiwania, bo nigdy nie wiadomo kiedy to się stanie. Gra teoretycznie od piątego roku życia, ale bez problemu zagrają w nią również młodsi.
Podrzuć świnię
Nie, nie chodzi o to, by zrobić komuś przykrość czy uprzykrzyć mu życie. Ta gra to prosty zestaw składający się z dwóch dmuchanych świń wielkości plecaka. Zadaniem gracza jest złapać za ucho każdą z nich i podrzucić wysoko ponad głowę. Świnie spadając na ziemię, lądują w różnych pozycjach, za które dostaje się punkty. Zwycięzcą jest ten, kto jako pierwszy zdobędzie ich sto.
Gra najlepsza zdecydowanie dla najmłodszych graczy. Tak po prawdzie – nie potrzeba tutaj za wiele wiedzieć, bo i zasady są maksymalnie uproszczone. A jestem przekonany, że nawet te proste reguły będą szybko ewoluować w towarzystwie. Gra świetna pod tym względem, że motywuje dzieci do ruchu i rozegranie dwóch takich partii to całkiem spory wysiłek fizyczny! Zagrać w nią mogą nawet trzyletnie dzieci, więc można uznać, że tu limitu wiekowego nie ma.
Podrzuć świnie – party!
To wariacja wspomnianych wcześniej świń, ale w wersji dla starszych graczy i jest zdecydowanie bardziej kieszonkowa. Na zestaw składają się cztery pary różnokolorowych świń, pokrowiec, instrukcja oraz specjalna talia kart.
Pierwszy gracz odwraca pierwszą kartę ze stosu i wraz z innymi graczami dokładnie przygląda się figurze narysowanej na karcie. Jego zadaniem jest swoimi świniami, odtworzyć dokładnie taką samą pozycję. Jeżeli mu się nie uda – próbuje kolejny gracz i tak do końca rundy. W przypadku gdy nikomu się nie udało, kolejka zaczyna się od nowa. A co w sytuacji, gdy tylko jedna świnia jest w odpowiedniej pozycji? Wówczas gracz przerzuca tylko tę jedną, niepasującą. Gdy mu się uda, zabiera kartę ze sobą – będącą jednocześnie punktem. W talii znajdują się także karty-modyfikatory. Czasem jest to jakieś wyzwanie, innym razem są to dodatkowe punkty lub bonusowy rzut.
Ze względu na czytanie kart oraz drobne elementy – gra przeznaczona jest dla dzieci od szóstego roku życia. Jej zaletami względem poprzedniej omawianej pozycji jest to, że nie wymaga przestrzeni – wystarczy stolik kawowy i można ją rozegrać – siedząc.
Lex Icon Go!
To z kolei gra, która najbardziej do gustu przypadła Lilce. Jest to trochę wariacja popularnej gry Scrabble. W zestawie znajdują się 52 literki. Każdy z graczy otrzymuje po 10 z nich, a reszta jest na wymianę. Aby rozpocząć grę, należy krzyknąć „Lex go!” i na ten znak – każdy z graczy odkrywa swoje literki. Zadaniem graczy jest jak najszybsze pozbycie się wszystkich liter zgodnie z zasadą – kto pierwszy, ten lepszy.
Wyrazy łączy się ze sobą w identyczny sposób jak w Scrabble, czy krzyżówkach z tą różnicą, że nie ma tu podziału na tury. Każdy może dołożyć wyraz w każdym momencie. Utrudnieniem za to jest zmiana kafelka z literką. Jeśli ta akurat nam nie pasuje, możemy ją wymienić, ale tylko raz. Potem musimy czekać, aż inny gracz wymieni literę. To daje spore pole do popisu w kwestii taktyki. Jeśli my mamy całkiem niezły zestaw w ręku, to możemy nie chcieć wymuszać wymiany liter po to, by przetrzymać przeciwnika w trudnym położeniu. Kto pozbędzie się wszystkich kafelków pierwszy, krzyczy „Lexicon!” oznaczający koniec gry.
Gra jest szalenie wciągająca i jednocześnie pozwala rozszerzyć słownik słów, z których korzystamy na co dzień. Jest pełna emocji, zabawy i radości, a poczucie rywalizacji jest tutaj szalenie silne. Bawić się nią może każdy, bo w zasadzie nie ma tu ograniczenia wiekowego. Naszym jedynym ograniczeniem jest nasz własny zasób słów, ale po kilku partiach i ten z pewnością się rozszerzy. Ciężko jej nie polecić!
W pierwszej chwili pomyślałam, że gra „Kupa śmiechu” jest lekko mówiąc dziwna, ale po chwili dotarło do mnie, że faktycznie rozbawi niejedno dziecko. Mój bratanek z pewnością bardzo by się ucieszył z takiego prezentu. Wiem, że zażenowanie starszych osób wzbudziłoby w nim dziką radość 🙂 To chyba normalne w tym wieku, więc może jest to produkt godny uwagi. Ja osobiście lubię wszystkie gry, które polegają na układaniu wyrazów, ale wiem, że jest to rozrywka raczej dla smyków powyżej 8-10 lat. Oczywiście wszystko zależy od upodobań malucha.