Partnerem serii wpisów o najciekawszych szlakach w pobliżu Zakopanego jest Zakoatrakcje – operator największych turystycznych hitów w Zakopanem. Jeżeli po zejściu ze szlaku marzy ci się radośnie i rodzinnie spędzić czas, koniecznie zajrzyj do któregoś z poniższych miejsc!
Kocham góry. Ciągnęło mnie do nich od zawsze. Majestat wysokich, górskich szczytów ocierający się o białe chmury – od zawsze przemawiał do mnie o wiele bardziej niż granatowa toń głębi morza lub oceanu. Góry sprawdzają nie tylko siłę fizyczną potrzebną do wspięcia się na szczyt po nierównych skałach, ale także hart ducha. To często walka ze zmęczeniem podczas towarzyszącego upału; pragnieniem i chwilami zwątpienia.
Nagrodą za to wszystko jest satysfakcja. Czy to niewiele? Wręcz przeciwnie. Uważam, że to właśnie góry najlepiej wyceniają trud i poświęcenie. Strudzonym wędrowcom rewanżują się nietuzinkowymi widokami i chwilą narcystycznego myślenia, że kto inny da radę, jeśli nie ja?
Trasa z Polany Jaworzynki wprost do Schroniska Murowaniec nie jest najprostsza
Z drugiej strony – poradzą sobie z nią nawet kilkuletnie dzieci. Jak to możliwe? Przede wszystkim – na jej pokonanie trzeba liczyć przynajmniej półtorej godziny czystego marszu. Wraz z przerwami na krótki wypoczynek i obowiązkowe zachwyty oraz zdjęcia – rozsądnie jest liczyć około 2 godzin.
Warto przyjść na szlak wcześnie – kto wie, może będziesz miał w sobie na tyle siły, aby iść jeszcze dalej? Sami przedłużyliśmy sobie spacer o Przełęcz Krzyżne, ale o tym opowiem ci w innym artykule, bo przepięknych widoków jest tam tak wiele, że nie zmieściłyby się w jednym wpisie. Poszliśmy tam z ośmiolatką.
Wskazówki
Samochód najłatwiej zaparkować gdzieś przed Kuźnicami na jednym z płatnych parkingów. Możesz też podjechać busem bezpośrednio pod wejście na szlak (w Kuźnicach obowiązuje zakaz ruchu samochodowego i około 1,5 km trzeba przejść pieszo). Po zakupie biletów do Tatrzańskiego Parku Narodowego możesz wybrać dwie trasy prowadzące na górę.
Moim zdaniem najbardziej widowiskowa ścieżka prowadzi szlakiem żółtym prowadzącym od Kuźnic, przez Polanę Jaworzynki do Przełęczy między Kopami. Alternatywna trasa prowadzi wzdłuż szlaku niebieskiego. Jednak w dużej mierze ten jest schowany w lesie i nie zachwyca tak bardzo, jak właśnie szlak żółty. Ale! Nic nie stoi na przeszkodzie, aby nim zejść. Na ostatnich metrach panorama zachwyca, a wychodzi się praktycznie w tym samym miejscu. 🙂
Idąc do Polany Jaworzynka już po mniej więcej 30-40 minutach marszu docierasz do pierwszych punktów widokowych. To pierwsze nagrody za poniesiony trud, a dalej jest już tylko lepiej!
Wchodzisz coraz wyżej, a po drodze roi się od skałek, dzięki czemu wyprawa nie jest monotonna. Na dodatek przy ładnej pogodzie widoczność stąd sięga wielu kilometrów. W pewnym momencie zatrzymywaliśmy się dosłownie co kilkanaście kroków, aby zrobić „jeszcze-tylko-jedno” zdjęcie.
W rezultacie, nawet kiedy szliśmy po ostatnim, bardziej męczącym odcinku pod górę – od Przełęczy między Kopami do Hali Gąsienicowej – tego wysiłku się praktycznie nie zauważało. Litrami zużywaliśmy wodę, ale było tu tak cudnie i fotogenicznie, że nie wiadomo kiedy znaleźliśmy się na górze. Pełno tu widokowych odcinków zapierających dech w piersi, od których dosłownie można dostać skrętu szyi.
Właśnie przez wzgląd na liczne panoramy, skałki i końcowy punkt w postaci schroniska (gdzie np. można zrobić postój na swój prowiant, wziąć pieczątkę, zjeść obiad, czy iść na lody) – jest to szlak fajny i atrakcyjny dla dzieci. Mogą się tu poczuć jak prawdziwe kozice i poczuć mega dumę, kiedy zobaczą, że na samej końcówce trasy są prawie tak wysoko, jak wybijające się szczyty.
Hala Gąsienicowa
Dolina Gąsienicowa wita nas widokami niczym z reklamowych broszurek, czy stereotypowych kartkach pocztowych przedstawiających najlepsze punkty krajobrazu. Ogromna połać terenu jest otoczona bajkowymi stokami gór, a na horyzoncie wzdłuż cienkiej ścieżki otoczonej kosodrzewiną – widać stare, góralskie chaty. Normalnie kadry jak z filmu! Widoki niczym z Władcy Pierścieni albo innych filmów fantasy. Przepięknie!
Schronisko Murowaniec
Staramy się odwiedzać wszystkie schroniska i powiem uczciwie, że zazwyczaj mam wnioski takie, że fajnie, że jest, ale gdyby było gdzieś indziej, gdzie jest większa konkurencja – to pewnie nigdy bym na jedzenie nie wrócił. Podchodzę jednak do tego zagadnienia z dużą dawką zrozumienia, bowiem transport żywności w takie miejsca nie jest łatwy ani tani. Do tego przy ogromnej ilości traperów trzeba znaleźć pewien środek pomiędzy jakością a ceną.
Jednak Schronisko Murowaniec zapadnie w mojej pamięci jako miejsce, gdzie jedzenie jest naprawdę bardzo, bardzo smaczne. Dość powiedzieć, że wybór jest spory i przypomina trochę szwedzki stół (przy czym to kucharze nakładają to, co akurat sobie wybierzesz). Są zarówno zupy, jak i dania mięsne. Frytki, ziemniaki, surówki oraz całkiem szeroki wachlarz napojów – od herbaty i kawy przez napoje gazowane i soki, na piwach kończąc. Słowem – nawet największa maruda wyjdzie stąd usatysfakcjonowana i najedzona.
Zawrócić czy pójść dalej? Oto jest pytanie!
Dla znakomitej większości tutaj szlak się kończy i po obejrzeniu okołoschroniskowej panoramy – zawraca się do domu. Nie ma w tym nic złego, wszak przejście trasy w jedną i drugą stronę zajmuje trochę czasu i potrafi wycisnąć siódme poty z człowieka, zwłaszcza gdy jeszcze nie jesteś po górach rozchodzony. Koniecznie pamiętaj, by mieć w plecaku zapas wody.
Wycieczkę (w wypadku dorosłych o dobrej kondycji) można przedłużyć np. o Przełęcz Krzyżne, Zawrat, Świnicę, Czarny Staw albo Kasprowy Wierch. Ja polecam przede wszystkim tę pierwszą opcję, ale musisz liczyć, że wyprawa w tę i z powrotem zajmie ci cały dzień.
A na koniec wędrówki powrót niebieskim szlakiem przez Boczań. I jak tu nie kochać Tatr? To zdecydowanie jedno z tych miejsc, które warto odwiedzić z dzieckiem i to w pierwszej kolejności! 🙂
Wpis powstał we współpracy z Zakoatrakcje. Operatorem największych atrakcji w Zakopanem dla całej rodziny.
Dodaj komentarz