#Blogoranek – Jak zostałem ekoterrorystą

Kurde. Przez ułamek chwili poczułem się naprawdę winny. Te babki są na co dzień miłe, a ja im robię problem. Zaraz jednak w mojej głowie pojawiła się druga myśl, że przecież nie potrzebuję miliona tych drobnych siateczek, co to nawet do pakowania śmieci się nie nadają. Kanapki w siatkach szybko robią się miękkie i „dziwne w smaku”, więc pakuję je córce w śniadaniówkę, a taka siatka to dla mnie zwykły no… śmieć. Od razu po dotarciu do domu warzywa i owoce trafiają do jakiegoś wiklinowego koszyka, a z tym plastikiem nie mam co robić za bardzo.

Staram się przepraszającym głosem, oglądając się na kolejkę jakoś to wytłumaczyć. Fakt, faktem – kolejka była duża. Za mną co najmniej 8 osób. Mówię, że bezsensu, żebym to brał na 2 minuty, żeby to zaraz wyrzucić. Mam lnianą torbę właśnie w tym celu, a córka ma ekologiczne zapędy do tego stopnia, że chce żebyśmy zabierali worek na śmieci do lasu i trochę go oczyszczali podczas naszych spacerów.

W sumie nie powiedziałem zbyt dużo, gdy facet z końca kolejki donośnym głosem powiedział:
-Nie ma problemu, ja poczekam! Też nie biorę tych siatek.
Ledwo to powiedział – 3 inne osoby, które czekały na swoją kolej – stwierdziły, że to bardzo dobrze, że te siatki niepotrzebne faktycznie i nasze społeczeństwo powinno zacząć dbać o ekologię, bo później w oceanach zamiast ryb, łatwiej znaleźć plastikowe siatki, czy butelki.

Pani kasjerka już nic się nie odezwała. Spojrzała na mnie tylko, jak na ekoterrorystę i pewnie troszkę będzie miała na mnie focha przez kilka dni, ale czuję, że w końcu jej przejdzie. Za to jestem dumny i trochę zaskoczony, że w końcu w społeczeństwie zaczęło się coś zmieniać. Jeszcze kilka lat temu, pewnie nikt nie stanąłby po mojej stronie. ?

P.S. No i chyba muszę sobie sprawić jakąś eko siatkę na owoce, więc jak korzystasz z czegoś takiego, to daj znać gdzie to kupić.