Powiem ci, że najtrudniej wybrać się na wycieczkę w promieniu tak około do 150 km od miejsca zamieszkania. Bez problemu mogę wymienić co najmniej kilkanaście atrakcji nad morzem i w Małopolsce, a jeszcze do niedawna miałam straszny problem, żeby powiedzieć coś o województwie łódzkim. No bo skoro jedziemy już „tak daleko”, to przeważnie z jakimś większym planem, czyli do standardowych atrakcji-hitów. Postanowiliśmy to trochę zmienić i w najbliższych miesiącach na pewno z większą częstotliwością będziesz tu mógł poczytać o tych fantastycznych regionach. Dzisiaj zabieram cię na wycieczkę w okolice Łęczycy. To zaledwie 40 km od Łodzi, więc jeśli dosyć masz już Piotrkowskiej (choć jest wspaniała!) – to może warto w końcu wybrać się kawałek dalej.
Okolice Łęczycy przesiąknięte są wierzeniami na temat diabła Boruty. Dla niepoznaki przybiera on różne postacie zwierzęce, ale najchętniej występuje jako szlachcic, oczywiście ze wszystkimi diabelskimi atrybutami pochowanymi gdzieś pod ubraniem. Dawniej demon był prawdopodobnie słowiańskim duchem lasu, ale po chrystianizacji Polski przybrał bardziej czarcie kształty. Widoczny jest on w głównych atrakcjach Łęczycy, gdzie chętnie eksponowane są pamiątki albo legendy z nim związane. Słyszałam jednak, że podobno Boruta w czasie wojny wiele razy pomagał miejscowym. Może wcale nie jest taki zły?
Łęczyca i okolice atrakcje
Zamek Królewski w Łęczycy
ul. Zamkowa 1, Łęczyca
www.muzeumleczyca.pl
Zamek Królewski w Łęczycy jest jednym z ważniejszych zamków w województwie łódzkim. Powstał w tym miejscu za czasów panowania Kazimierza Wielkiego w ok. 1357-1365 roku, kilkukrotnie był niszczony pożarami, ale jego kres przyniósł dopiero Potop Szwedzki, odkąd zaczął popadać w coraz większą ruinę.
Wbrew zdjęciom i mimo tego, iż pierwsze wrażenie sugeruje, że jest bardzo okazały – w rzeczywistości na wystawę zagospodarowano jedynie wieżę. Zwiedzanie trwa około 30 minut, a w środku kryje się wystawa z ludowymi figurkami diabła Boruty, jest też kilka mebli, dawnych stroi i eksponatów przedstawiających życie wsi na początku XX wieku. Jest też możliwość obejrzenia panoramy miasteczka, ale sam widok na okolicę jest taki sobie. Podczas naszej wycieczki akurat trafiliśmy na jakiś koncert, gdzie dziedziniec pełnił funkcję małego amfiteatru. Wydaje mi się, że najlepiej zwiedzać zamek przy okazji turniejów rycerskich, albo połączyć wszystkie miejsca wymienione w artykule w jedną większą wycieczkę, która spokojnie zajmie ci kilka godzin. Możesz też zdecydować się jedynie na bezpłatne zwiedzanie dziedzińca. Zależy, co najbardziej cię satysfakcjonuje i czego oczekujesz od swojej wyprawy.
Dla miłośników historii znaczenie może mieć fakt, że po Bitwie pod Grunwaldem – w Zamku Królewskim w Łęczycy przetrzymywano ważniejszych jeńców krzyżackich. To właśnie tutaj czekali na wykup. Takie historie powodują, że od razu jest większa chęć się tu wybrać, co nie? 😀
Plac Tadeusza Kościuszki w Łęczycy
Po odwiedzaniu zamku czeka cię obowiązkowy przystanek na rynku w Łęczycy. W jego centrum dominuje ratusz miejski. Rynek to typowy deptak, ale prezentuje się nad wyraz dobrze. Podobno całkiem niedawno był tu remont. Jest tu fontanna, kolorowe kamieniczki i cukiernia, gdzie można przejść się na ciacho lub lody.
Park im. Józefa Piłsudskiego w Łęczycy/Park miejski w Łęczycy
ul. 18tego Stycznia, Łęczyca
Dużym zaskoczeniem okazał się dla nas park w Łęczycy, do którego warto skręcić, jeśli masz dosyć palącego słońca albo po prostu tęskno ci do zieleni. Park miejski w Łęczycy jest uważany za jeden z najstarszych parków w kraju (powstał w XVIII wieku), ale niestety kilkukrotne podtopienia w latach 70. XX wieku – spowodowały, że wiele (tak dokładniej to 700, więc bardziej pasuje tu „ogrom”) drzew trzeba było wyciąć. Nadal jest tu jednak zielono i to dosłownie, bo podczas naszej wizyty nawet woda w kanałach wodnych okalających park zakwitła. Są tu mostki, altanki, ławeczki, mały plac zabaw i siłownia plenerowa. To miłe miejsce, które warto odwiedzić w ramach odpoczynku od informacji przekazywanych w muzeach.
Skansen Łęczycka Zagroda Chłopska
Kwiatkówek 26A, Łęczyca
www.maie.lodz.pl
Aby zobaczyć jak niegdyś żyli Łęczanie – trzeba skręcić w kierunku skansenu Łęczycka Zagroda Chłopska. Nazwa Łęczycy prawdopodobnie wzięła się od podmokłych łąk, które w języku staropolskim nazywano łęgami. Chyba trudno wyobrazić sobie lepsze miejsce na powstanie tematycznego skansenu niż właśnie wielka łąka z widokiem na sielski krajobraz barwnych pól, w otoczeniu kilku drewnianych, uroczych chatek.
Mimo że do zwiedzania jest kilka domostw – skansen doskonale opowiada historię tutejszych wsi w okresie po 1918 roku. Możesz bezkarnie wejść do młyna, spojrzeć na sadzawkę, zobaczyć przykładowe mieszkanie gospodarzy, piec garncarski i chlebowy, kuźnię, a nawet olejarnię. Całości dopełnia piękne otoczenie, gdzie jedyne budowle, jakie stąd widać to Archikolegiata w Tumie. Wycieczka w przeszłość gwarantowana.
Kolegiata w Tumie
ul. Tum 8, Tum
Ogromny kościół jest widoczny zarówno z Parku Miejskiego, jak i ze Skansenu. Kolegiata została wybudowana w tym miejscu w XII wieku (wcześniej było tu opactwo benedyktynów) i jest to jeden z największych romańskich zabytków w Polsce (choć oczywiście nie obyło się bez jej uszkodzeń w czasie licznych wojen na tych terenach).
Przy odrobinie szczęścia może w niedzielę między mszami uda ci się wejść do środka, ale fani legend mogą po prostu obejść ją dookoła, w poszukiwaniu… czarcich pazurów. Eh ten Boruta! Podobno zakochał się on w jednej z tutejszych dziewek, a ona wykorzystując jego zauroczenie – nakazała mu nazbierać polnych kamieni na budowę karczmy. Diabeł nosił tego, ile wlezie; ale biedny nie wiedział, że dziewczyna oszukała go i w rzeczywistości właśnie uczestniczy w budowie świątyni. Kiedy zorientował się, co się stało – planował rozwalić kościół, ale nie udało mu się i zostawił tu jedynie odciski swoich łap. Istnieje też opcja, że po prostu drażniły go dzwony w świątyni. Hm.
Grodzisko Tumskie
99-122 Tum (trzeba iść ścieżką oplną wzdłuż kościołów)
Kawałek dalej za Kolegiatą znajduje się Grodzisko Tumskie, nazywane czasem Szwedzką Górą. Wspominam o nim, bo i tak jest blisko, ale tak po prawdzie – na ten moment nie bardzo jest tam, po co iść. Grodzisko Tumskie jest objęte pracami archeologicznymi i wstęp na jego teren i tak jest zakazany. Z bliska zobaczysz dokładnie tyle samo, co z daleka. W przyszłości planowana jest tutaj rekonstrukcja i odtworzenie drewnianych zabudowań.
Gród powstał w końcu VIII wieku, a między X i XII wiekiem, był uważany za jedną z ważniejszych siedzib obronnych. Zamieszkiwało go plemię Łęczan, później gród został zdobyty przez Bolesława Krzywoustego (który go umocnił) i aż do XIV wieku pełnił funkcję grodu książęcego i kasztelańskiego. Właśnie wtedy Kazimierz Wielki wybudował zamek w Łęczycy i gród stracił na znaczeniu.
Zamek Besiekiery
99-150 Besiekiery
Jeśli jesteś zwolennikiem romantycznych ruin – rozważ wycieczkę nieco dalej – do Zamku Besiekiery. Według legendy miał go wybudować rycerz, który wszedł w zakład z Borutą. Zakład miał polegać na nie korzystaniu z siekiery przez cały okres budowy. I może sprytny rycerz by go nawet wygrał, gdyby nie okazało się, że jeden z pracowników nazywa się… Siekierka. Naiwny człowiek stracił swą duszę, ale przynajmniej całą wieś na jego cześć nazwano Besiekierami.
Inna wersja, (trochę bliżej prawdy) mówi o tym, że Zamek w Besiekierach został wybudowany w okolicy 1500 roku i był po prostu rycerskim zamkiem obronnym. Niestety na ten moment przy wejściu na teren zamku wita nas enigmatyczna kartka informująca, że ruina… grozi zawaleniem. Ponoć wcześniej odremontowano fosę z funduszy unijnych. Witaj Polsko!
Wycieczka wokół Łęczycy to idealny plan na spędzenie popołudnia. Jeśli rozważasz zwiedzanie bardziej intensywne, możesz w zależności od możliwości – podjechać do Doliny Skrzatów (tu bardziej z dziećmi) albo zahaczyć o Miasto Tkaczy w Zgierzu.
dziękuję za inspirację